Crispi

Revisa-las vacacións da nosa vida é un saudábel exercicio que desvélanos aspectos da evolución da nosa pandilla que tal vez outras investigacións tan sesudas non o desvelarían con tanta rapidez...
Será pura morriña (a de alguén que ten marcado na retina a imaxen dos simpáticos visitantes aparecendo en calquera ponto do camiño namentres atravesábamos os veráns dos noventa) pero é envexabel que alguén poida esperar un ano enteiro para reencontrarse.
Cristina pertence a esa xente na que a simpatía é un sentimento inspirado na ternura (non estou falando de blandenguería) e non nesa beleza mediática que non come, non bebe, nin fuma, nin sabe diós que será capaz de "non facer".
¡Que estrano é o futuro con ela cando se ten un pasado!


Así contaba as cousas alá polo 2000 (na miña antiga páxina Justo Maricón) e manda truco, que parece que as sego a ver así.