Chaves, ciber e Prozac

Manda truco, pensei que me tiña librado do ciber que hai debaixo da miña casa, pero non... as forzas do mal únense contra min e fan que me olvide as chaves na casa... e claro, cris non chega até dentro dunha hora... alo menos, espero que non se atope con ninguén e que non lle dea un lusn por toma-los viños... o dubido pola resaca de ontes, pero con esta nunca se sabe.

polo demáis, hoxe no chollo non estivo a cousa mal do todo. algo vai saindo... mal e arrastro, pero vai saindo. estamos todos pensando nas vacacións. os que xa as disfrutaron están a darlle voltas a cachola: - por que merda collín ese avión de volta... co ben que estaba eu na terraza de aquel garito.

os que ainda non as disfrutamos estamos co rollo: - Xa queda menos... je je je... xa queda menos, e eu non penso volver... jo jo jo (entónase con risa maquiavélica).

e pouco máis... as vitaminas xa as rematei e un día destes cortarei o pelo... a ver se así me atopo millor, ou se non volverei co prozac.

Así están as cousas neste puto ciber ao que lle faltan a metade das teclas, e así as conto eu.

Entrada realizada no meu antigo Blog o 29 de agosto