ajaspino

13.10.11

Feira do libro - Limiar

Xoves 13 de outubro

A ver por onde empezo… Podería empezar pola guapa que quedou a terminal de Santiago. Pero que máis ten, tarde ou temprano a veredes e non deixa de ser un aeroporto con exceso de ventanais para ver como se pode estrellar un avión.

Pero si podo decir que deixan fumar nos garitos. Agora estoume pimplando unha pinta bastante rica a un módico prezo de 5€ e estou a escribir isto nun pub bastante grande. Moi grande e animado. A media de idade ronda os 40 anos (que vellos) e case todos van bastante traxeados. Non me aventurei moito, a verdade. Debo de estar a uns 500 metros do hotel.

O hotel, eses grandes descoñecidos para min. Ai mi madriña, non sei como fago para acabar en estes sitios. Si, ten minibar: 2 augas, 2 refrescos, 2 zumes e 2 cervexas (moi ricas, por certo). Pero a cama sen facer. Vamos a ver, chegar e atoparme as sábanas e a manta ben dobradiñas está ben… pero ben poderían facerme a cama por 580€ tres noites, non? Cagónlaputa!!

Ten wifi e dende o móbil consego acceder pero non dende o portátil… e mira que turrei, pero nada. En momentos coma este boto de menos a Toño. Pero só en momentos coma este.

O hotel está xusto en frente dunha das saídas da estación central que é un bicharraco de edificio da ostia. Ten toda a pinta de estar no centro da zona de negocios. Edificios altos. Xente con corbata, camisas brancas.

Nada máis baixarme do bus que me trouxo dende o aeroporto de Hahn, atopei o que eu 'creia' ser o meu hotel; así que entrei e dixen nun correctísimo inglés de Richmond:
- Hello sir, I am César López e teño unha reserva.
- Ein?
Busquei o resgardo e dinllo.
- Ein? - e seguíu decindo algo así - Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, this is not your hotel. This is Monopol Hotel. Next. Your hotel netx - facendo uns xestos sinalando cara a dereita.

Andá, que cousas. Trabuqueime de hotel. O meu chámase Excelsior-Monopol e este era Monopol, a secas. Empezamos ben. A quen se lle ocorre invadir Europa enteira? A quen se lle ocorre poñer dous hoteis xuntos cun nome tan parecido?

No pub este debden estar escasos de cinceiros. Unha de dúas, a miña mesa é a zona de fumadores e todos veñen a pedirme o cinceiro (eso creo) ou eu teño o único cinceiro do bar (que collín da barra). É isto, ou queren sexo gratuito conmigo, pero non o creo… e de gratuito nada, que vin pelao.

O nivel das tias está bastante ben. Para que negalo. Aunque a máis pequerrecha de eiquí e máis grande ca min. Ligar cunha desta é morte por kiki. Seguro.

No aeroporto de Hahn decateime que ese tópico da organización dos eslavos xa non a teño tan clara. Cando desembarcamos fun cara a zona dos buses que che levan a Frankfurt am Main (isto mo explicou todo moi ben Julia que para iso tamén é eslava). Había unha perfecta fila ordeada de un. Estaba eu só. Logo foron chegando máis e foron colocándose de xeito moi correcto e ordeado. En canto chegou o bus, Zas! todos facendo piña cual embudo. Tal foi, que eu era o primeiro e subín dos últimos. A ver quen é o listo que lle tose a un alemán dun metro noventa e sigue sumando centímetros.

Nos primeiros metros do traxecto o chófer dixo algo así:
- Zhgemhning nüremberg zanussi volkswagen.
Claro, eu nin gaita do que decía este señor tan agradable pero que parecía estar enfadado co mundo e reñíanos a todos por facer algo que eu descoñecía. A rapaza que estaba sentada ao meu carón dime nun perfectísimo alemán:
- Está a decir que é obrigatorio poñerse o cinto de seguridade.
Rediós!! Mimeticeime cos teutones a unha rapidez asombrosa. Pero non, a tipa era de Santiago.

Chegamos a Hauptbanhnof e pregunteille, á de Santiago, se os buses que ían de ahí a Hahn saín deste mesmo sitio e contestoume nun perfecto galego:
- Nin puta idea!! - e marchou.

joer! Non para de sentarse xente na miña mesa. Está claro que é a zona de fumadores. Eles dinme algo. Eu asinto. Supoño que preguntan si poden sentarse. Logo falan entre eles e miran para min e falan, creo que conmigo. Eu respóndolles cun sorriso e nada máis. A situación é moi absurda. Tanto ou máis como aquela vez que intentei fornicar cunha mesa de praria metendo a pirola no furado ese por onde se introduce a sombrilla. Pero iso xa é outra historia.

Neste pub levo tres pintas pero algo falla. Pido unha birra. Logo pido 'other kaltes bier, please' e ponme outra. Pero outra, doutra marca, vamos. Volvo e digo 'other bier, please…' e ponme outra, outra. Doutra marca. Levo tres pintas diferentes… como esta ningunha, onde vai parar. Pero algo falla.

Ah, xa non teño tanto frío.

Así están as cousas e así as vou contando eu. Viva a kaltes Bier!!

Etiquetas: , , ,

12.10.11

Feira do libro - Portada

Mércores 12 de outubro.

Ola mundo. Que tal? Como van as cousas? Moita crise? Moitos amigos no paro? A cousa vai mal? Follas o suficente? Bebes o suficente?
Ben. Mal. Si. Si. Si. Si. Si.

Agora que xa estamos situados outra vez no centro da crise (xa foron varias veces que escoitei esta frase) podo asegurar que o mundo segue a xirar sobre si mesmo mais ou menos, segundo os entendidos mais a miña nai, unhas 365 veces ao ano. Así que como cada ano celebrase a Frankfurter Buchmesse ou o que é o mesmo: a Feira do libro de Fráncfort.

Antes de poñerme a contar as minas batalliñas volvos contar un pouco de que vai ir esta viaje relâmpago, xa que toda ela foi expressamente programada para vir a este evento. A feira é, como di o seu nome, arredor do libro. É a maior feira comercial do libro do mundo. Ollo, comercial. Non vai de que caquera entra e merca un libro. Esta vai máis de representantes de editoriais, bibliotecas, publicistas, marketing e multimedia que reúnense aló, ao redor dunha salchicha, a pechar negocios de dereitos, licencias e promocións varias.

Por suposto hai charlas, presentación de revistas, libros, colección, novos formatos, etc. aunque eu bou máis que nada para ver que se está a cocinas por ahí forra na contorna dixital/multimedia. É una megapedazo feira, así que as posibilidades de perderme dentro son moi altas. Ainda de ser a máis importante neste campo é a segunda máis grande, por detrás da de Chicago. Quen decide que é a máis importante? Eu non o sei.

Soen participar preto duns 100 paises. Uns 270.000 visitantes, dos cales no 2004, 173.943 foron persoas que ían especialmente a facer negocios. En fins, que eiquí non sei moi ben o que vou ver pero está claro que negocio si se move.

Boeno. Esta vai ser a mia terceira visita a Alemaña. A primeira vez, a modo de recordatorio para o lector novato, perdínme unha e outra vez. Tiña o hotel tan lonxe que non saía no mapa e estaba a uns 9 km do centro e sempre movíame andando (no S-Bahn acaba ainda máis lonxe). Emborracheime tódolos días, visitei todo e máis do que tiña pensado, paseino moi moi ben e provoqueime un esguince de tanto andar.

A segunda viaxe, tamén en Berlín, fun acompañado de Fer, Raúl e Saúl, paseino ben e perdín un Macbook.

Agora voume a Frankfurt e a cousa vai medio-regular no presuposto: xa levo gastado uns 900 e pico euros sen moverme de A Coruña… e tan só para 3 noites. O bo é que teño a bebida gratis no hotel; non todo van ser cousas malas. A outra cousa boa é que Julía estívome a traducir cousas e creo que xa sei chegar dende o aeroporto de Frankfurt Hahn á estación de Frankfurt Main que está a uns 150 km. Creo.

O do hotel e o do avión igoal o conto se me vexo con ganas de parecer ainda máis tonto do que o son na realidade.

Coma outras veces, hoxe púxen a roupa a lavar e tender/secar coa axuda do meu inseparable secador. Pero esta vez SI levo unha maleta propia. Teño maleta, foi sen tempo.

Levo pouca cousa esta vez: roupa, tabaco, enchufes e un papeliño que acredita que son un profesional no campo da edición digital. Profesional, cuidado.

Poucas veces conto o que fago na empresa ou a que nos adicamos… Non é doado. Sempre acabo decindo que fago debuxiños ou que deseño páxinas webs. Ningunha das dúas cousas. Antes, en Netex, estaba especializado en realizar cursos e-learning e dende fai uns dous anos e pico estamos máis encamiñados a dixitalización de contidos editoriais. Algo similar ao e-learning pero con algunhas diferenzas. En Netex ocúpome en algo similar a 'xestionar' proxectos e coordinar equipos ou polo menos intentalo. Unhas veces o consigo e outras non.

Nota do autor:
Cando lle dixen ao meu xefe que ía ir á feira (primeiro llo tiven que explicar) el preguntoume:
- E a que vas?
- Einsss?
- Si, por que vas a esa feira?
- Porque son encofrador e encántanme as retroescavadoras??
- Non, en serio… por que vas?
Deixoume sen palabras.

Tamén pedín a ver si me podían deixar un iPad un par de días. Supoño que algunhas editoriais terán subscripcións gratuitas ou demos editoriais… supoño que co tempo verei esta petición como algo absurdo pero polo momento ségueme a parecer unha petición obvia. A contestación que me deron está claro, non?

E polo hoxe vou rematando. Voume poñer co secador a ver se apuro o tendal e pechar a maleta dunha vez.

Así están as cousas e así as vou contanto. Viva a kaltes Bier!!

Etiquetas: , , ,